دلم گرفته از خودم
از این خواب رفتگی بی سرود و بی صدا
از این خواب دیدن سراب در میانه ی کویر خواب
از این خماری بی شراب به سایه خیالیه تا کهای بی ثمر
به خواب گران پر توان چنان پیچ خورده ام
که نای نمانده در بدن
به گفتن خرو پف به خواب در دهان
چنان به سکر این مخدرات عالیه به حال رخوت تمام شدم دچار
که در نماز سوی قبله ام گوییا که گم شده
به خواب چشم باز می کنم سوی دیگران نگه کنم
که از پشم حالشان سوی کَلِه ام یکی کُلَه کنم
که در نگاه چشمهای نیمه باز خواب بازشان
چنان خواب میروم که گوییا سالها
چو سنگ در کنار راه خواب بوده ام
سرم به پتک درد پیچ پیچ ،گیج می خورد تمام
دلم گرفته از خودم
از این صدای گم شده میان حُقه ی گلو
که سگ خور خواب بی مرام من شده
کجاست شور و حال من
کجاست های و هوی من
چه شد تمام نعره های پر طنین من
تمام شد ؟؟؟!!!!!!
تمام آن همه سرود های رهایی و ترانه های من ؟!!!!!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر